خطرات عدم درک فلسفه انتظار

دلسردى

اگر شخصى در انتظار میهمانى باشد، اما میهمان او در آن مدت نیاید، و یا آمدن و دیدن میهمان، نتیجه مورد انتظار او را بر آورده ننماید، و یا حتى اگر تصور نماید شخصیت میهمان کارگشاى مشکلات او نخواهد بودـ چون تصّور مى کند پاداش مورد انتظارش را در این انتظار نخواهد یافت، یا نتیجه اى را براى این تلاش و عملکرد خود نخواهد دید ـ به علت ایجاد این یأس، در جهت ایجاد زمینه براى ظهور او کوشش نخواهد کرد، یا اگر کوششى نماید، با یک نوع بى اعتمادى و بى تفاوتى خواهد بود.

ناتوانى

اگر فرد منتظر، فاقد مهارتها و توانائى هایى باشد که باید در جهت آمادگى براى پذیرائى از میهمان خود بکار گیرد، فلسفه انتظار را درک نخواهد کرد و یک منتظر حقیقى نخواهد بود زیرا مدت انتظار، فرصتى است براى باز سازى و توانمندیهاى فکرى، روحى و ایمانى جهت درک برنامه تحول، و فرد معتقد، نیازمند کسب توانمندیهاى غنى جهت درک این فسلفه انتظار مى باشد. همچنین اگر درک فرد منتظر از نقشى که باید در ایجاد زمینه ظهور بازى کند، درکى منفى باشد، باز مى توان آن را یک ناتوانى فکرى نامید، که به تلاش در جهت آمادگى و آماده سازى محیط، منجر نخواهد شد .

 یا اگر فرد منتظر، فلسفه انتظار را به طور صحیح درک نکرده باشد و چنین برداشت نماید که نقش او صرفاً پذیرش ظلم و عدم آگاهى دادن به جامعه است و فرد منجى باید خود بیاید و از جامعه رفع ظلم نماید، برداشتى منفى از نقش منتظر خواهد داشت; لذا هیچگونه تلاشى در جهت رشد فردى و اجتماعى براى کمک به زمینه سازى تحول انجام نخواهد داد .

یا اگر منتظر، نقشى را که در زندگى براى خود ترسیم نموده است، با نقشى که منتظر از او انتظار دارد، سازگار نباشد، باز این فرد منتظر به یک فردى معتقد به تحول، بدل نخواهد گردید; زیرا تا ارزشهاى الهى را در فکر و رفتار خود قبول نکرده و رعایت ننماید، همخوانى میان باورهاى ذهنى خود و اعتقادات دینى در جهت تحول جهانى نخواهد داشت. بنابراین چنین فردى حتى با فرض قبول نظریه تحول دینى، پویایى لازم را نخواهد داشت.